Winters kamperen
in Karinthië

Kamperen betekent voor mij veel frisse lucht, een vleugje vrijheid, gezelligheid, terug naar de eenvoud en koken wat de campingpot schaft. Een gevoel dat ik als ervaren kampeerster van jongs af aan alleen maar ken uit de zomer. Toch heeft ook het koude jaargetijde z'n charme: in plaats van een onpersoonlijke hotelkamer kampeer je in je gezellige huisje op wielen, ontbijt je wanneer jij dat wilt en maak je warme chocolademelk precies zoals jij hem het liefste hebt. 

Terwijl je tent of caravan zomers soms oververhit raakt, wordt de caravan in de winter juist een knus nestje. Een fijne plek waar je gezellig bij elkaar zit en een potje kaart speelt. Je huis verwarm je op gas en mochten er eens problemen zijn, dan helpen de buren je graag. Ook de afwas na het eten is op de wintercamping een gezellig uitstapje naar de aangenaam warme wasruimte. Al snel raak je aan de praat met andere kampeerders. En denk je bezorgd aan bevroren kleding aan de waslijn? Niks van dat alles. Verheug je op verwarmde droogruimten voor ski's, schoenen en kleding.

In het Alpencamp in Kötschach-Mauthen wacht Sepp Kolbitsch mij op in z'n sportieve outfit en huisschoenen van koeienleer. Bij de receptie staan dozen vol kerstkaarten opgestapeld; die gaan straks handgeschreven richting de vaste gasten. Zelfgemaakt, duurzaam en milieuvriendelijk vindt Sepp belangrijk in zijn bedrijf. Zo persen ze hier hun eigen appelsap en wordt de hele camping voorzien van eigen energie.

Sepp creëert graag voor alle winterkampeerders een gezellige sfeer, zodat ze zich dichtbij de natuur voelen en graag terugkomen. Hij vertelt dat vooral bergbeklimmers en wandelaars naar deze plek komen. Het kleine skigebied in Kötschach-Mauthen is echter heel geschikt voor gezinnen met kleine kinderen. Sepp vindt het belangrijk dat zijn gasten hier fijne momenten met elkaar in de natuur kunnen beleven en het stressvolle dagelijkse leven even helemaal los kunnen laten. Hiervoor bindt hij ook zelf wel eens de sneeuwschoenen onder, om met gasten op pad te gaan door het ongerepte sneeuwlandschap.

Om mijn vraag of je in de winter ook buiten kunt zitten, moet hij lachen. Natuurlijk, zelfs in een t-shirt, als de zon schijnt. Sommige gasten barbecueën ook graag in de winter. Kou is in ieder geval een heel relatief begrip. Terwijl Italianen van top tot teen dik ingepakt over de camping lopen, gaat de Nederlander ook wel eens in korte broek en t-shirt richting de douches. In de keuken bij een kopje warme thee vertelt hij me van oudejaarsavonden rond het kampvuur met glühwein en het kraken van walnoten. Bij deze verhalen kan ik het knapperde houtvuur en de knisperende voetstappen in de sneeuw al bijna horen. Ik krijg zelf zin om in de winter te kamperen. Dan heeft Sepp nog een extra traktatie in de aanbieding: het prachtige wellnesscentrum. Naast het restaurant is dit dé belangrijkste plek van de camping. Na een heerlijke buitendag kun je hier met uitzicht op de Dolomieten even helemaal relaxen.

In Hermagor vind ik een camping met alles erop en eraan: EuroParcs Hermagor. Hier is er voor alle gasten een volledig winterprogramma. De doucheruimte met vloerverwarming zorgt voor warme voeten in de winter, het eigen restaurant voor een goede keuken en een recreatieteam voor gevarieerd amusement. Leer bijvoorbeeld hoe je Apfelstrudel bakt, maar uitstapjes op sneeuwschoenen of stap in de arrenslee. Sportieve kampeerders sluiten zich aan bij campingeigenaar Norbert Schluga en gaan skiën op het Nassfeld of ijsduiken. Voor liefhebbers van langlaufen valt er met een netwerk van 300 km aan loipes ook genoeg te beleven. Liever wandelen? Niets mooiers dan de witte bossen die glinsteren in de zon.

Ondertussen kunnen de kleintjes lekker knutselen of zich uitleven in de ballenbak. Maar echt spannend wordt het als de sneeuw als een dikke deken de camping bedekt. Grote bergen sneeuw stapelen zich op de vrije staanplaatsen op, zodat het hier één grote speeltuin wordt. Van de heuvel glijden, verstoppertje spelen, iglo's bouwen, een sneeuwballengevecht houden, rodelen aan de bosrand of schaatsen op de dichtgevroren Pressegger See. Wat een avontuur! Mogelijkheden genoeg en zoals ik me zelf nog van vroeger herinner, is een kampeervakantie één grote ontdekkingstocht. Eén ding geloof ik heel zeker: kamperen maakt vindingrijk. Wie hier na een dag in de frisse lucht toch eens koude voeten krijgt, kan ze snel weer opwarmen in de supermoderne en gezellige Alpinespa mét uitzicht op het Nassfeld.

Bij mijn laatste stop aan de Weissensee voel je de sportiviteit. Elke winter presenteert het bevroren meer zich als een schaatswalhalla. De Nederlanders weten dat al sinds 1989. Toen verlegden zij hun Nederlandse Elfstedentocht van thuis als alternatief hierheen wegens gebrek aan ijs. Bij deze schaatstocht leggen zo'n 3000 deelnemers ieder jaar afstanden van 40, 100 en 200 kilometer af. 

Deze sportiviteit is op de camping voelbaar, vertelt eigenaar Karl van camping Knaller aan de Weissensee. Veel vertier bieden ze er niet aan, want de gasten hebben dat helemaal niet nodig. Ze zijn sportief onderweg en rijden zelfs als het vriest met hun mountainbikes door het dal en door het Natuurpark Weissensee. Ze zitten voor de auto in de zon of binden de langlaufski's onder de voeten. Via de eigen toegang tot het meer kunnen vroege vogels al bij zonsopgang de schaatsen onderbinden. Direct achter de camping zit een klein skigebied, dat ook voor gezinnen goed te voet bereikbaar is. En met de gratis skibus bereik je vanaf deze en de andere genoemde campings snel het Nassfeld; het grootste skigebied van Karinthië.

Een ding is zeker na mijn campingtour: met je caravan als toevluchtsoord breng je ook ’s winters de meeste tijd buiten in de frisse lucht door. Dat maakt kamperen in de winter heerlijk ontspannen. De dagelijkse sleur smelt hier als sneeuw voor de zon. En is het eenmaal donker buiten, dan is er veel tijd over om een boek te lezen of lekker samen te kaarten en bij te kletsen.